Grote stappen? Letterlijk én figuurlijk.
Angers ligt op zo'n 650 km van Hove, daar kan je je misschien al wat bij voorstellen. Tot daar de letterlijke grote stap. Passons au sens figuré. De voorbije 72 uren heb ik enkele enorme stappen gezet. Gelukkig moest ik dat allemaal niet alleen doen en heb ik een lieve familie en een lieve vriend waar ik op kan rekenen. Waarheen wandel je dan, met die stappen? Ik wandel in de richting van groot worden. Hoera!
Omdat alles nogal snel is verlopen en niet iedereen van bij het begin mee was met mijn -bij momenten verwarde- uitleg thuis, ga ik even terug naar juli. Examens achter de rug, een heerlijk gevoel van vrijheid en opluchting: het is voorbij en ik heb het goed gedaan. Tot dan de ontnuchtering kwam: bleek dat die examens helemaal niet zo goed waren als ik zelf dacht. Herexamens dan maar... Het heeft me aanvankelijk enorm veel moeite gekost om mezelf ervan te overtuigen dat die examens belangrijk waren, maar hoe verder ik in het studeerproces kwam, hoe duidelijker mijn doel: ik moest en zou op Erasmus vertrekken. De examenperiode was geen lachertje. Ik heb me erdoor gevochten, geblokt en geknokt, elk punt was een miljoen waard. Ook hier stond ik er niet alleen voor. De inzet werd beloond... Om het lange verhaal kort te maken: op woensdag 1 september legde ik het laatste examen af, vrijdag 3 september om 10u vertelde de studiebegeleider me dat ik mocht vertrekken (de rest van de dag -gevuld met les- was een gigantische dolle rit op de emotionele rollercoaster, dat kan je wel begrijpen), zaterdagochtend om 10u vertrokken mama, papa en ik met een bomvolle auto richting Angers.
Zonder kot, zonder informatie, zonder iets, quoi. Zaterdag en zondag op strooptocht voor een kot en kijk, hier zit ik nu: Rue Volney 9, op slechts 2 minuten wandelen van de UCO verwijderd. Ik heb ook geen zevenmijlslaarzen, af en toe mag het wat makkelijker!
Omdat alles nogal snel is verlopen en niet iedereen van bij het begin mee was met mijn -bij momenten verwarde- uitleg thuis, ga ik even terug naar juli. Examens achter de rug, een heerlijk gevoel van vrijheid en opluchting: het is voorbij en ik heb het goed gedaan. Tot dan de ontnuchtering kwam: bleek dat die examens helemaal niet zo goed waren als ik zelf dacht. Herexamens dan maar... Het heeft me aanvankelijk enorm veel moeite gekost om mezelf ervan te overtuigen dat die examens belangrijk waren, maar hoe verder ik in het studeerproces kwam, hoe duidelijker mijn doel: ik moest en zou op Erasmus vertrekken. De examenperiode was geen lachertje. Ik heb me erdoor gevochten, geblokt en geknokt, elk punt was een miljoen waard. Ook hier stond ik er niet alleen voor. De inzet werd beloond... Om het lange verhaal kort te maken: op woensdag 1 september legde ik het laatste examen af, vrijdag 3 september om 10u vertelde de studiebegeleider me dat ik mocht vertrekken (de rest van de dag -gevuld met les- was een gigantische dolle rit op de emotionele rollercoaster, dat kan je wel begrijpen), zaterdagochtend om 10u vertrokken mama, papa en ik met een bomvolle auto richting Angers.
Zonder kot, zonder informatie, zonder iets, quoi. Zaterdag en zondag op strooptocht voor een kot en kijk, hier zit ik nu: Rue Volney 9, op slechts 2 minuten wandelen van de UCO verwijderd. Ik heb ook geen zevenmijlslaarzen, af en toe mag het wat makkelijker!
De UCO, dat is de Université Catholique de l'Ouest, de school waar ik de komende maanden ga studeren. Je vindt er allerlei richtingen, van informatica tot geschiedenis en van talen tot psychologie. Helaas hebben de de departementen hier geen doorzichtige naam ('histoire' of 'langues'), maar houden Fransen nogal van afkortingen. Zo studeren Jessica en ik aan het IPLV (Institut Pour les Langues Vivantes) en het IALH (Institut pour les Arts, les Lettres et l'Histoire). Jessica komt ook van de Lessius Hogeschool, zij studeert Frans en Spaans. Zij volgde hier de voorbije week al ontelbare infosessies en contactavonden en bracht me vandaag al een beetje op de hoogte. De volgende dagen zal ik me hier stilaan ook inwerken, nu de lessen nog niet bezig zijn.
De komende dagen zullen -net als vandaag- gevuld zijn met formaliteiten: lesroosters samenstellen, uitzoeken waar ik precies heen moet, een studentenkaart aanvragen, formulieren van Lessius te pakken krijgen,... Niet enkel binnen de school is er veel om te regelen, ook daarbuiten ligt het leventje hier niet stil. Op zoek naar een bank, een betaalbaar GSM-abonnement, de omgeving verkennen. Gelukkig laat het weer dat laatste toe: de voorbije dagen dook het kwik niet onder de 23°C... Heerlijk, toch?
Vandaag zal er van 'genieten van het zonnetje' echter niet veel in huis komen... Vanavond wordt une soirée e-mail, om alle docenten te contacteren, informatie over de Bachelorpaper bij mekaar te schrapen, formulieren aan te vragen,... Alles moet eraan geloven. Binnenkort word ik weer mens ;-) Als het zover is, zien jullie me weer verschijnen!
Tot dan!
Ann
De komende dagen zullen -net als vandaag- gevuld zijn met formaliteiten: lesroosters samenstellen, uitzoeken waar ik precies heen moet, een studentenkaart aanvragen, formulieren van Lessius te pakken krijgen,... Niet enkel binnen de school is er veel om te regelen, ook daarbuiten ligt het leventje hier niet stil. Op zoek naar een bank, een betaalbaar GSM-abonnement, de omgeving verkennen. Gelukkig laat het weer dat laatste toe: de voorbije dagen dook het kwik niet onder de 23°C... Heerlijk, toch?
Vandaag zal er van 'genieten van het zonnetje' echter niet veel in huis komen... Vanavond wordt une soirée e-mail, om alle docenten te contacteren, informatie over de Bachelorpaper bij mekaar te schrapen, formulieren aan te vragen,... Alles moet eraan geloven. Binnenkort word ik weer mens ;-) Als het zover is, zien jullie me weer verschijnen!
Tot dan!
Ann
Whoooeehoooeeeww!! 't Is nu echt begonnen, meid! Geniet ervan! Ben zowat stikstikstikjaloers op al die mussen van dit jaar! Dit wordt de tijd van je leven! Enjoy!
BeantwoordenVerwijderenxx, Ine.